2.03.2009

Eleccións ó Parlamento de Galicia.


Bueno, comezo unha nova serie de actualizacións nas que intentarei poñer o meu propio toque persoal no análise da próxima campaña electoral das eleccións autonómicas 2009.
Pero antes de nada convén facer un repaso do que nos espera:
O día 13 de febreiro comeza oficialmente a campaña electoral, e termina o 27 de febreiro. Iso significa que teremos 14 días de anuncios en TV, actos en polideportivos e auditorios, coches anuncio, carteis, etc…
Nestas eleccións non se elixe presidente, tal como parece ser. Eliximos ós parlamentarios da nosa Comunidade Autónoma, os que elixirán ó presidente. Sen embargo, os partidos participantes xa teñen de antemán o candidato á presidencia da Xunta. Estes son:
- Polo Bloque Nacionalista Galego, Anxo Quíntana. Actual vicepresidente da Xunta.
- Polo PSdG-PSOE, Emilio Pérez Touriño. Actual Presidente.
- Polo PP, Alberto Núñez Feijó.
Pois ben, este análises procurará ser obxetivo, ameno e comprensible. Veremos as distintas páxinas webs dos partidos e candidatos, así como dos partidos minoritarios, tamén intentaremos facer chegar unha cuestión a cada un dos partidos para ver quen contesta y quen non e en canto tempo…
Bueno, pois un saúdo, e xa me iredes dando as vosas opinións.


Bueno, comiezo una nueva serie de actualizaciones en las que intentaré poner mi propio toque personaal en el análisis de la próxima campaña electoral de las elecciones autonómicas 2009.
Pero antes de nada conviene hacer un repaso de lo que nos espera:
El día 13 de febrero comieza oficialmente la campaña electoral, y termina el 27 de febrero. Eso significa que tendremos 14 días de anuncios en TV, actos en polideportivos y auditorios, coches anuncio, carteles, etc…
En estas elecciones no se elige presidente, tal como parece ser. Elegimos a los parlamentarios de nuestra Comunidad Autónoma, los que elegirán al presidente. Sin embargo, los partidos participantes ya tienen de antemano el candidato a la presidencia de la Xunta. Estos son:
- Por el Bloque Nacionalista Galego, Anxo Quíntana. Actual vicepresidente de la Xunta.
- Por el PSdG-PSOE, Emilio Pérez Touriño. Actual Presidente.
- Por el PP, Alberto Núñez Feijó.
Pues bien, este análisis procurará ser objetivo, ameno y comprensible. Veremos las distintas páginas webs de los partidos y candidatos, así como de los partidos minoritarios, también intentaremos hacer llegar una cuestión a cada uno de los partidos para ver quien contesta y quien non y en cuanto tiempo…
Bueno, pues un saludo, y ya me ireis dando vuestras opiniones.

1.08.2007

¿Por donde empezar?


Ya sabeis que alguien dijo que la mejor forma de olvidar es el odio, pero otro alguien, más sabio todavia, dijo que el odio no sirve para nada, porque además no se lo cree nadie...

Lo que quiero decir es que lo que realmente odiamos está en nosotros mismos, somos ese que no es capaz de decir lo que piensa o de hacer lo que quiere...y eso es lo que odiamos, aunque culpemos a los demás por ello...

Ya es un nuevo año, y ahora veo hacia atrás y realmente he evolucionado, no pienso igual que cuando tenía 20 años, no actuo igual que cuando tenía 20 años y no sé si es bueno o malo, lo que quiero decir es que las busquedas más dificiles son aquellas que no sabemos a donde nos van a llevar o que el objeto de la búsqueda somos nosotros mismos...

En fins...¿me encontrare rebajado de precio?

12.20.2006

¿sí o no?


Alguna vez he escuchado que decir "sí" es cosa de valientes, atreverse a dar un paso más, lanzarse al vacío sin miedo a la caída, darlo todo sin miedo a nada... Dicen que todas estas cosas son de valientes...

Pues hoy, hoy que soy más cobarde que nunca, que me refugio entre los pliegues de mis sábanas, que me escondo detrás de los espejos; hoy comprendí que no es la palabra "sí" o "no" la que nos hace valientes... Porque claro que decir "sí" sin miedo y saltar es de valientes, pero también es de valientes saber decir "no", aceptar las limitaciones, bajar la cabeza y decir: Ahora no es el momento... Decir "no" requiere, quizás más valor que decir "sí", puesto que el mismo movimiento de las cosas nos empujan al "sí"...

Pero bueno, ahora no es el momento ni de "sí" ni de "no... porque "puedo hacer dos cosas: Puedo hacer lo que quiero o hacer lo que debo, sin embargo, no voy a hacer nada..."

Un saludo valientes!!!

10.18.2006

A veces...

Hoy es un día un poco gris, debe ser que ver todos los autos pasar a ese ritmo, desplazando por sus neumáticos la leve capa de lluvia que se cierne sobre el asfalto hace pensar...
La lluvia lo empapa todo, nada puede escapar de ella, ni siquiera mis propios pensamientos, y a veces pienso...
A veces me siento en la acera, pero solo lo hago cuando me vuelvo tan pequeño, tan chiquitin y diminuto que el resto de las cosas no tienen importancia y mis pies quedan colgando del bordillo, y me quedo indefenso esperando que todo se derrumbre sobre mis espaldas...
A veces también, me escondo debajo de las hojas de los árboles y huyo de la tormenta, del ruido frenético de la ciudad que grita hasta desgarrarse sin decir nada, de los asesinos de ilusiones y esperanzas que se camuflan entre los sueños que pueblan las calles...
A veces me convierto en humo, leve brisa; y oso tocarte la cara, acariciar tu pelo, ponerme a tu altura y mirarte a los ojos y ver tus pensamientos...
A veces, sólo a veces me dejo llevar y me dejo morir al hacerlo...

9.18.2006

Ultimamente

"Últimamente ando algo perdido, me han vencido viejos fantasmas, nuevas rutinas.
Y en cada esquina acecha un ratero para robarme las alhajas, los recuerdos, las felicidades.
De un tiempo a esta parte llego siempre tarde a todas mis citas.
Y la vida me parece una fiesta a la que nadie se ha molestado en invitarme.
De un tiempo a esta parte me cuesta tanto, tanto, tanto, no amarte, no amarte.
Últimamente ando desconcertado, así que ponte a salvo, porque en este estado ando como loco.
Y me enamoro de mujeres comprometidas, llenas de abrazos, llenas de mentiras.
De un tiempo a esta parte, a mi amor propio algo le falta, lo has dejado unos puntos por debajo del de Kafka.
Y la vida me parece una fiesta a la que nadie se ha molestado en invitarme.
De un tiempo a esta parte me cuesta tanto, tanto, tanto, me cuesta tanto no amarte.
Últimamente planeo una huida para rehacer mi vida, probablemente en Marte.
Seguro que allí no hay nadie empeñado en aconsejarme: "Nito, ¿qué te pasa? No estudias, no trabajas".
Y qué vamos a hacerle, si es que últimamente ando algo perdido, si te necesito.
De un tiempo a esta parte me cuesta tanto, tanto, tanto, me cuesta tanto no amarte.
Han de venir tiempos mejores, cometeré más errores, daré menos explicaciones, y haré nuevas canciones
en las que te cuente cómo, últimamente, son tan frecuentes tristes amaneceres ahogando mis finales,
repetidos, cansados, miserables, llenos de soledades.
De un tiempo a esta parte me cuesta tanto, tanto, me cuesta tanto no amarte."
Por fin llueve...bueno, llovió... y sigo metiendo la pata...Pues vaya, no me cogieron en la Escuela Oficial de Idiomas, así que tendré que empezar en primero... y ahora no sé que hacer... c'est la vie!...
P.d.: Como sé que muchos os quejais de la falta de sitio voy a hacer una cosa, voy a habilitar http://www.naitology.blogspot.com/ para que podais postear, puesto que alli no hay limite...jejejeje...bicos!

7.01.2006

ains?

Sé que has dado de ti
lo que has podido
Y a veces nos engaña el corazón
por un capricho
Este no era el lugar
y nuestro destino
Mejor no ser amantes
y tan sólo ser amigos
No hay quien pueda contar
las piedras en un río
Ni la arena del mar
ni lo que yo he perdido
Si un día fuiste aquella
la dueña de mi alma
Hoy tengo que ser fuerte
y dejar que tú te vayas
Aunque me arranques la piel
vuela muy alto
no te detendré
Y cada quien que tome su camino
Aunque me arranques la piel
vuela muy lejos
Dios sabe por qué, por qué
Nos despedimos por tu bien y el mío
Y si te digo adiós
no es porque quiera
Te dejo ser feliz
aunque muera de pena
Aquí no hay pecadores
ni hay delito
No era tu obligación amarme
te lo he dicho
Gracias por tanto y todo
te llevaré muy dentro
Tú has sido lo mejor
y yo de nada me arrepiento...
Aunque me arranques la piel
vuela muy alto
No te detendré
y cada quien que tome su camino
Aunque me arranques la piel
vuela muy lejos
Dios sabe por qué, por qué
Nos despedimos por tu bien y el mío... uooooh
Y si te digo adiós
no es porque quiera
Te dejo ser feliz
aunque muera de pena
Adiós adiós
y que te vaya biena
diós adiós
y que te vaya bien
A mí me quedan esos días para recordar
Adiós adiós te vas
Adiós adiós
y que te vaya bien
Es duro yo lo sé
y aunque no siento más
Si que ambos lo intentamos
lo que hicimos
y aquí estamos
Dejándonos en un adiós la vida, ieeeeh....
Aunque me arranques la piel...

5.25.2006

la vuelta?

Tantas, tantas cosas seguirán pasando...
Bueno, menudo descanso me tomé yo en esto de escribir un blog... Si es que desde que descubrí fotolog todo parece otra dimensión...
Pues como en realidad no me he ido del todo, y como todo lo bueno vuelve a sus orígenes aquí estoy yo, de nuevo, otra vez yo. Un año más...
Que cambió en mi vida en estos meses?... pues la verdad sigo tan enamorado como la primera vez, no del mismo, pero igual... y es que uno es como el juego de la oca, que va de oca a oca y tira porque le toca... Pero esta vez es distinto, o al menos así lo siento yo... Porque? pues por el miedo que me provoca no verlo, no estar con él... y por la impaciencia que me produce estar a su lado y no poder acariciarle la cara, o besarlo lentamente mientras la lluvia nos toma por completo... Y es que el amor es complicado, claro que sí, nadie dijo que fuera fácil...
Ayer lo tenía enfrente de mi, y lo sentia... Sé que ahora aún no es el momento, que tú ahora necesitas un amigo, no un novio, necesitas un hombro, no una cama... y en mi la tienes... pero quiero que tengas bien claro que esperaré lo que haga falta esperar...
Brindo por ti!

9.08.2005

Caminito

Caminito que el tiempo ha borrado,
que juntos un día nos viste pasar,
he venido por última vez,
he venido a contarte mi mal.
Caminito que entonces estabas
bordado de trébol y juncos en flor,
una sombra ya pronto serás,
una sombra lo mismo que yo.
Desde que se fue
triste vivo yo,
caminito amigo,
yo también me voy.
Desde que se fue
nunca mas volvió,
seguiré sus pasos,
caminito, adiós.
Caminito que todas las tardes
feliz recorrías cantando mi amor,
no le digas si vuelve a pasar
que mi llanto tu suelo regó.
Caminito cubierto de cardos,
la mano del tiempo tu huella borró;
yo a tu lado quisiera caer
y que el tiempo nos mate a los dos
Esta web apoia á iniciativa dun dominio galego propio (.gal) en Internet