Cabalos de batalla

Din que Deus, cando terminou de crear o mundo pousou a súa man sobre a terra, concretamente sobre Galiza, e que das marcas dos dedos xurdiron as rías...
Hai quen di tamén que Deus deixou sen acabar esta terra, en tanto que outras terras españolas quedaron chairas e de fácil acceso, Galiza dispuxo dunha orografía abrupta, dunha poboación dispersa… polo que os cidadáns tiveron que construír estradas, pontes. Parece lóxico dicir entón que, si, Deus botouse a descansar en Galiza, antes de tempo, antes de tela rematada sequera…

Sen entrar a discutir sobre compoñentes ideolóxicas da máis diversa índole, nin políticas máis ou menos intanxibles, coido que unha das políticas estrela do nacionalismo do século XXI é o transporte interior da Galiza.
O nacionalismo do século XX caracterizouse pola busca incansable da conexión de Galiza co resto do Estado Español, por unha igualdade exterior cara outras rexións e autonomías de España. Froito deste arduo desempeño son as grandes Autoestradas que nos uniron coa Meseta, ou o inicio das obras do ferrocarril de alta velocidade, que aínda se están a desenvolver.
Sen embargo, o nacionalismo do século XXI ten que superar esta fase de igualación exterior e centrarse na igualación interior. Me refiro a que nuns anos, se todo sigue o previsto, estaremos a dúas horas e media de Madrid en tren de alta velocidade, cousa que é bastante positiva. Sen embargo, chegar de Xinzo de Limia a Santiago de Compostela non deixará de ser pouco menos que unha odisea. Estaremos máis preto de saír de Galiza, pero seranos máis difícil viaxar polo seu interior.
Isto fará que perdamos consistencia interna, nos illará, non haberá intercambio. Co resto de España si, pero entre nós como pobo non, seguiremos tirando cada un polo seu lado e mentres nos vaia ben non nos preocuparemos por ver caer ó veciño. Ós vigueses non lles importará o que pasa na Mariña Lucense, como ata agora.
Por iso, o nacionalismo galego do século XXI procurará facer do transporte a súa medida estrela, non só potenciando a mellora e o investimento en infraestruturas, senón potenciando a creación e uso de redes de transporte público colectivo de calidade e barato. Crear unha auténtica rede de liñas, tanto de transporte por estrada como por raíl ou mesmo barco, que fomente a mobilidade das persoas, dos cidadáns será o feito que nos porá na vangarda dos países europeos e o que nos fará dar o salto a unha verdadeira sociedade do século XXI.
Para isto cumpre:
- Establecer liñas que comuniquen as aldeas cos centros das vilas, e estas cos centros das grandes cidades.
- Creación dunha empresa pública de transporte público, propietaria dos medios que presten servizo e encargada de esa prestación.
- Facer unha coordinación real entre os horarios dos distintos medios de transporte para fomentar a intermodalidade, os transbordos e minimizar ó máximo a perda de tempo dos viaxeiros.
- Establecer un billete único, cunha orixe e un destino, aínda que se usen varios medios de transporte ou varias liñas. Isto non sería problema, posto que ó seren prestados estes servizos pola empresa pública, o viaxeiro só deberá preocuparse da combinación que mellor se axeite.

Crear unha extensa arañeira de liñas que permitan a elección por parte dos viaxeiros é un obxectivo irrenunciable. Pensen que facer que as vilas cabeza de comarca estean a menos de tres cuartos de hora da capital de Galiza nos faría cabeza da modernidade do norte de España, senón de toda España.
E para aqueles que non cren que isto poida suceder só dicir que a liña máis rendible de RENFE se atopa en Galicia, concretamente a que cubre a distancia entre Vigo e Coruña.