As escolas de Frijol...

As chamadas Galescolas eran, máis ben, a rede de escolas infantís públicas da Xunta de Galicia, dependentes da área de Benestar do gabinete, posto que se entende que fan una gran función á hora de compatibilizar a vida laboral coa familiar.

A nova Xunta de Feijoo pensa que esas galescolas teñen que estar baixo o mando de Educación, pois para eles a función primordial non é a de facilitar ós pais o libre desenrolo das súas actividades profesionais, senón que deben educar, por tanto, xa partimos dunha base de que ten que haber un currículo educativo, un programa educativo...

Entre as novidades que a Xunta Feijoista (ou Feixista, como prefirades) ten para este ámbito (recordemos que os seus usuarios son nenos de 0 a 3 anos) están a incorporación da asignatura de relixión, da incorporación de contidos en ingles, a redución de contidos galegos...

Se a relixión vai ter un papel tan destacado nestes centros, ¿que diferencia vai haber entre unha escola coránica tipo madrasa e unha escola infantil galega? ¿a relixión que se estudiara?...

O que sigo sen entender e porque non fan unha enquisa ós pais para preguntarlles os contidos dese currículo destas escolas...

No caso do inglés, non é tan descabellado a introducción de contidos en ingles, incluso e recomendable, sen embargo, o problema non está na educación preescolar, o problema está no resto da educación. Temos un sistema donde hai excesiva teoría e cero práctica. As clase de inglés danse en castelán (diría que en galego, pero é mentira), e non hai un espazo onde se poda un expresar en ingles. É dicir, as peliculas están dobradas (ó castelán), a prensa está en castelán, a radio e a televisión tamén... etc. A única forma de practicar inglés en este Reino de España e marchando a Reino Unido, EE.UU., Malta...

O que xa non me cabe na cabeza é como a xente defende que se promocione tanto o inglés, cando non se promociona a lingua propia, e mesmo se marxina... Pois convén recordar que o galego é moito mellor instrumento para aprender inglés que o castelán, posto que ten máis riqueza fonética. Ademáis, non pretendas aprender a usar unha língua estranxeira cando non sabes usar a túa...

onde está o BNG??

Fai xa algún tempo que o BNG está perdendo forza no conxunto da poboación, pero, que sucede? porque pasamos dun goberno onde participan os nacionalistas, a cada vez perder máis e máis votos?

Pois ben, hai tantas teorías coma votantes ten. Cada un ten o seu motivo.

Os militantes máis de esquerda afirman que o BNG estase aburguesando, que xa non é tan combativo como o de hai 20 anos.

Os militantes máis centristas din que a organización do BNG esta "secuestrada" por un partido radical, que o único que busca é a bronca.

Que haxa varias formas de ver as cousas nun partido, ó contrario do que se pensa por ahí, non é malo. Non significa que non hai unión. Todo o contrario, significa que habendo diferencias, éstas supéranse e se manifestan con normalidade. O problema está no equilibrio de posturas. Me refiro a que se nun partido hai dúas correntes dominantes, enfrentándose tódolos días e poñéndo zancadas uns ós outros, o que se manifesta é esa falta de equilibrio.

Obviamente non se pode contentar a todos, pero se facemos unha análise máis sosegada, atopamos que o BNG foi perdendo parte desa carga ideolóxica que viña mantendo, e un dos motivos claros foi para achegarse e poder pactar con PSdeG, que o contrario do que convendría pensar, é o seu rival político dereito, posto que os dous partidos disputan os votos situados na centro-esquerda.

Tamén atopamos que o partido ven de ter a mesma estructura, o mesmo proceso de decisión (maioría absoluta da UPG) que hai 20 tantos anos. Pero o tempo pasou, e xa non estamos na mesma situación que no pasado, e manter unha corrente hexemónica dentro do partido, si, dálle consistencia interna, disciplina, mais, réstalle flexibilidade e rapidez de adaptación ós novos contornos.

Baixo o meu punto de vista, cometéronse varios erros:

- Rebaixar a carga ideolóxica para poder pactar. Os pactos de goberno, aínda que sexa para que non goberne o PP, non se deben suscribir a calquera prezo.

- Participar en gobernos de coalición. Deberíase poder facilitar, cun límite como xa dixen no apartado anterior, o acceso ós gobernos a partidos de esquerdas, máis non participando directamente neles. Non se pode ser goberno e oposición á vez. Por iso a xente ten a impresión de que hai dous gobernos en lugar dun.

- Contentarse con facer política dende o Parlamento. Esta ben facer propostas, interpelacións, expresar opinións, pero a verdadeira política está na rúa, e o partido que así o entende gaña eleccións. Tamén sería bo contar cun "pseudo-gabinete". Xa Sabemos que os grupos parlamentarios divídense as áreas e coñecemento, mais se isto ocorrese tamén fora do parlamento... Quero dicir, se cada vez que o Conselleiro de tal abrise a boca, o responsable de tal do partido (non o que está no parlamento, ese xa ten a súa función) dese a súa opinión diante dos medios e dos cidadáns, teríamos moito gañado, o cidadán vería que o partido se move, e aínda que non goberne, estará listo para cando o teña que facer.

Esta é a miña humilde opinión para quen a queira coller.

Unión Europea, ea ea ea!

Hoxe celébrase na meirande parte do que chamamos Unión Europea (UE) as eleccións ó Parlamento.

Composto por máis de 700 eurodiputados, divididos por países, a España correspóndenlle 50 deses deputados. Este reparto se fai nos tratados de adhesión así como os posteriores tratados constituíntes (o último en vigor, o de Niza de 2000).

Pois ben, eu voume abster de votar (se estivera en Cangas votaría blanco) por unha serie de razóns:

• Esta Eurocámara, non sirve para nada. Foi creada na década dos 50 como mero órgano asesor-consultivo. Se ben é certo que últimamento foi cobrando máis e máis protagonismo, dista moito de ser un verdadeiro órgano representativo e lexislativo das comunidades europeas. Non ten capacidade de iniciativa lexislativa, é dicir, non pode propor crear directivas ou reglamentos. Esta é competencia en exclusiva da Comisión Europea.
• As decisións da Unión se toman por un complexo método de co-decisión, é dicir, para que unha decisión saia adiante ten que ter a aprobación do Consello de Europa (órgano de representación dos goberno) e a do Parlamento (órgano de representación dos cidadáns). Se ben, que pasa cando non hai acordo? Pois priman as posturas do Consello.
• Aproba o presuposto da UE, pero non o elabora, posto que é feito pola Comisión (digamos, algo asi como o órgano de goberno da UE, elixido polos distintos gobernos nacionais), polo tanto aquí tamén ten un poder bastante reducido. Os fondos destinados ás distintas políticas non os reparte a Unión alí no destino, como debera ser, senón que llos da ó goberno do país en cuestión e este os administra. Isto fai que o control sobre eses cartos sexa ínfimo, desviandose moreas de euros cara proxectos pouco claros e que de ser controlados directamente pola UE seguro que non terían apoio económico. Mentres, nós seguimos sen ter tren de alta velocidade.
• As materias nas que pode tomar decisións o Parlamento son moi poucas, séndolle vetadas as da politica exterior e seguridade común así como as de xustiza.
  

Todo isto, e moito máis faime pensar que a UE non é máis que un organismo ó servicio dos gobernos nacionais, cunha maquillase democrática cada 5 anos, sen poder efectivo, o que fai que as tomas de decisións sexan moi ríxidas, paralizando e poñendo en crise constantemente a construcción europea que tanto enarbolan algúns.

Por iso:

• Fin dos turnos rotatorios da presidencia europea.
• Un parlamento que poida lexislar (o mesmo que un parlamento nacional) sobre as competencias atribuidas a UE.
• Unha comisión elixida por e de entre os membros do Parlamento.
• Unha administración presupostaria forte, nada de dar cartos os gobernos para que despois fagan o que queiran.

ABSTENCIÓN! NON PARTICIPES NO SEU TEATRO DE TÍTERES!

Redes

Comezamos con este análise preelectoral, e vamos analizar as distintas formas de obter información dos candidatos e dos partidos: A súa páxina web.
Nestes últimos tempos, prodúcese un fenómeno cada vez máis frecuente, e é que os distintos partidos cada vez optan por incorporar unha web propia para o candidato e a súa promoción con independencia da propia web do partido.
Pois ben, comezamos.
http://www.recargandogalicia.com/
Esta é a páxina web do candidato do Partido Popular, Alberto Núñez Feijó. É unha páxina bastante fácil de manexar e bastante completa na información que ofrece. Nela podemos atopar o programa co que este partido se presenta ás eleccións, tamén ofrece a posibilidade de contactar e formular propostas, noticias sobre o candidato, así como a súa biografía e a televisión do candidato. A páxina pódese consultar tanto en galego como en castelán.
O problema que lle atopo es que non consta dunha axenda do candidato, cos distintos actos ós que acode, e tamén que o vídeo de presentación estea en castelán.
http://www.touriño.net/
A páxina do actual presidente da Xunta de Galicia e candidato polo PSdeG tamén ofrece un deseño sinxelo, bastante fácil de manexar, aínda que o contido non é tan variado como no caso anterior. Non ofrece, por exemplo, a posibilidade de ver o programa electoral. Sen embargo presenta un claro obxectivo: potenciar a imaxe de liderazgo do candidato, cousa que comparte co caso anterior.
Recolle axenda do candidato, así como as novas nas que é protagonista, contacto para facer peticións. Non ofrece a posibilidade de ver esta páxina en castelán.
http://www.bng-galiza.org/
No caso do partido nacionalista, o candidato preséntase, non con unha páxina propia, senón baixo a marca do propio partido.
Como non podía ser de outra maneira, conten moita información e moi detallada sobre actos e axenda. Tamén hai un espazo para a televisión do candidato. Sen embargo, carece de oferta do programa electoral do partido.
Pero vaiamos ó realmente interesante de todo isto: ¿Alguén ten Facebook?
A resposta é si, Feijó ten canal en Youtube, FlickR, Tuenti, Blogger e Facebook.
Touriño ten Facebook e FlickR.
Para rematar Quintana ten Facebook e FlickR.
Tendo en conta isto o candidato que está a última (ou que é un viciado do Facebook) e Feijó, polo que anota o seu primeiro tanto!

Veremos o que fan os demais para recortar distancias...jajajaja

Eleccións ó Parlamento de Galicia.

Bueno, comezo unha nova serie de actualizacións nas que intentarei poñer o meu propio toque persoal no análise da próxima campaña electoral das eleccións autonómicas 2009.
Pero antes de nada convén facer un repaso do que nos espera:
O día 13 de febreiro comeza oficialmente a campaña electoral, e termina o 27 de febreiro. Iso significa que teremos 14 días de anuncios en TV, actos en polideportivos e auditorios, coches anuncio, carteis, etc…
Nestas eleccións non se elixe presidente, tal como parece ser. Eliximos ós parlamentarios da nosa Comunidade Autónoma, os que elixirán ó presidente. Sen embargo, os partidos participantes xa teñen de antemán o candidato á presidencia da Xunta. Estes son:
- Polo Bloque Nacionalista Galego, Anxo Quíntana. Actual vicepresidente da Xunta.
- Polo PSdG-PSOE, Emilio Pérez Touriño. Actual Presidente.
- Polo PP, Alberto Núñez Feijó.
Pois ben, este análises procurará ser obxetivo, ameno e comprensible. Veremos as distintas páxinas webs dos partidos e candidatos, así como dos partidos minoritarios, tamén intentaremos facer chegar unha cuestión a cada un dos partidos para ver quen contesta y quen non e en canto tempo…
Bueno, pois un saúdo, e xa me iredes dando as vosas opinións.

Bueno, comiezo una nueva serie de actualizaciones en las que intentaré poner mi propio toque personaal en el análisis de la próxima campaña electoral de las elecciones autonómicas 2009.
Pero antes de nada conviene hacer un repaso de lo que nos espera:
El día 13 de febrero comieza oficialmente la campaña electoral, y termina el 27 de febrero. Eso significa que tendremos 14 días de anuncios en TV, actos en polideportivos y auditorios, coches anuncio, carteles, etc…
En estas elecciones no se elige presidente, tal como parece ser. Elegimos a los parlamentarios de nuestra Comunidad Autónoma, los que elegirán al presidente. Sin embargo, los partidos participantes ya tienen de antemano el candidato a la presidencia de la Xunta. Estos son:
- Por el Bloque Nacionalista Galego, Anxo Quíntana. Actual vicepresidente de la Xunta.
- Por el PSdG-PSOE, Emilio Pérez Touriño. Actual Presidente.
- Por el PP, Alberto Núñez Feijó.
Pues bien, este análisis procurará ser objetivo, ameno y comprensible. Veremos las distintas páginas webs de los partidos y candidatos, así como de los partidos minoritarios, también intentaremos hacer llegar una cuestión a cada uno de los partidos para ver quien contesta y quien non y en cuanto tiempo…
Bueno, pues un saludo, y ya me ireis dando vuestras opiniones.

¿Por donde empezar?

Ya sabeis que alguien dijo que la mejor forma de olvidar es el odio, pero otro alguien, más sabio todavia, dijo que el odio no sirve para nada, porque además no se lo cree nadie...

Lo que quiero decir es que lo que realmente odiamos está en nosotros mismos, somos ese que no es capaz de decir lo que piensa o de hacer lo que quiere...y eso es lo que odiamos, aunque culpemos a los demás por ello...

Ya es un nuevo año, y ahora veo hacia atrás y realmente he evolucionado, no pienso igual que cuando tenía 20 años, no actuo igual que cuando tenía 20 años y no sé si es bueno o malo, lo que quiero decir es que las busquedas más dificiles son aquellas que no sabemos a donde nos van a llevar o que el objeto de la búsqueda somos nosotros mismos...

En fins...¿me encontrare rebajado de precio?

¿sí o no?

Alguna vez he escuchado que decir "sí" es cosa de valientes, atreverse a dar un paso más, lanzarse al vacío sin miedo a la caída, darlo todo sin miedo a nada... Dicen que todas estas cosas son de valientes...

Pues hoy, hoy que soy más cobarde que nunca, que me refugio entre los pliegues de mis sábanas, que me escondo detrás de los espejos; hoy comprendí que no es la palabra "sí" o "no" la que nos hace valientes... Porque claro que decir "sí" sin miedo y saltar es de valientes, pero también es de valientes saber decir "no", aceptar las limitaciones, bajar la cabeza y decir: Ahora no es el momento... Decir "no" requiere, quizás más valor que decir "sí", puesto que el mismo movimiento de las cosas nos empujan al "sí"...

Pero bueno, ahora no es el momento ni de "sí" ni de "no... porque "puedo hacer dos cosas: Puedo hacer lo que quiero o hacer lo que debo, sin embargo, no voy a hacer nada..."

Un saludo valientes!!!

A veces...

Hoy es un día un poco gris, debe ser que ver todos los autos pasar a ese ritmo, desplazando por sus neumáticos la leve capa de lluvia que se cierne sobre el asfalto hace pensar...
La lluvia lo empapa todo, nada puede escapar de ella, ni siquiera mis propios pensamientos, y a veces pienso...
A veces me siento en la acera, pero solo lo hago cuando me vuelvo tan pequeño, tan chiquitin y diminuto que el resto de las cosas no tienen importancia y mis pies quedan colgando del bordillo, y me quedo indefenso esperando que todo se derrumbre sobre mis espaldas...
A veces también, me escondo debajo de las hojas de los árboles y huyo de la tormenta, del ruido frenético de la ciudad que grita hasta desgarrarse sin decir nada, de los asesinos de ilusiones y esperanzas que se camuflan entre los sueños que pueblan las calles...
A veces me convierto en humo, leve brisa; y oso tocarte la cara, acariciar tu pelo, ponerme a tu altura y mirarte a los ojos y ver tus pensamientos...
A veces, sólo a veces me dejo llevar y me dejo morir al hacerlo...